Память совершается в первое воскресение, начиная с 7 февраля (25 января по ст. ст.) в Соборе новомучеников и исповедников Российских.
Точной даты рождения нет. Священномученик родился в селе Герасимовка Лепсинского уезда Семиреченской области в крестьянской семье. Отличался благочестием, во все воскресные и праздничные дни посещал сельский храм в честь Покрова Пресвятой Богородицы.
Весной 1930 года местные власти решили закрыть храм и передать здание церкви под клуб. Жителей Герасимовки предупредили, что тех, кто окажут сопротивление, будут убивать. Священник, узнав об этом, заранее выехал из села, и богослужения прекратились.
29 апреля 1930 года власти сделали первую попытку захватить церковь. Но мученик стал бить в набат, прихожане собрались защищать храм.
30 апреля прибыл комотряд (из вооруженных членов ВКП(б), который арестовал пытавшихся протестовать крестьян. Иоанна Ивановича увели в правление и жестоко избивали в течение двух дней. По дороге в больницу он скончался.
Его тело по приказу властей тайком вывезли и закопали в поле.Имя Иоанна включено в Собор новомучеников и исповедников Российских определением Священного Синода от 27 декабря 2000 года.
Шейіт Иоанн Сокардин
Еске алу бірінші жексенбіні, 7 ақпаннан бастап (25 қаңтар, ескі күнт.) Ресейдің жаңа шейіттер мен діни қызметкерлер соборында.
Жетісу облысы Лепсин уезі, Герасимовка ауылында шаруа отбасында дүниеге келген. Ол өзінің тақуалығымен ерекшеленді және барлық жексенбі және мереке күндері ол Ең қасиетті Богородица Покрова шапағатының құрметіне ауыл шіркеуіне баратын болды.
1930 жылдың көктемінде жергілікті билік ғибадатхананы жауып, шіркеу ғимаратын клубқа беру туралы шешім қабылдады. Герасимовка тұрғындарына қарсылық көрсеткендердің өлтірілетіні ескертілді. Мұны білген діни қызметкер ауылдан алдын ала кетіп қалды, ал қызметтер тоқтатылды.
1930 жылы 29 сәуірде билік шіркеуді басып алуға алғашқы әрекетін жасады. Бірақ шейіт дабыл қаға бастады, ал приходтар ғибадатхананы қорғауға жиналды.
30 сәуірде комотряды келіп (БКП (б) қарулы мүшелерінен) наразылық білдірмек болған шаруаларды тұтқынға алды. Иоанн Ивановичті басқармаға апарып, 2 күн қатты соққыға жыққан.
Госпитальға бара жатқанда жолда ол қайтыс болды, оның денесі биліктің бұйрығымен жасырын түрде шығарылып, еркін далаға жерленді. 2000 жылғы 27 желтоқсандағы Қасиетті Синодтың шешімімен Иоаннның есімі Ресейдің жаңа шейіттер мен діни қызметкерлер кеңесіне енгізілді.
