Пахомий (Ионов) (1883 - 1937) – иеромонах, преподобномученик.
Память 20 сентября (7 сентября по ст. ст.), в Соборе новомучеников и исповедников Казахстанских и в Соборе новомучеников и исповедников Церкви Русской.
В миру Пётр Матвеевич Ионов, родился 15 января 1883 года в селе Троицком Каменского уезда Пензенской губернии в благочестивой крестьянской семье. Молитву и уединение он полюбил c детства. После окончания курса в сельском училище Петр удалился в Свято-Троицкий Сканов монастырь, 16 ноября 1907 года был зачислен послушником.
С 10 июля 1912 года, по благословению настоятеля монастыря, в течение двух месяцев он был в паломничестве в Киево-Печерской Лавре.
В 1913 году принял монашеский постриг с именем Пахомий.
6 июля того же года рукоположен был в сан иеродиакона и определён на послушание письмоводителя. Как отмечали все в обители, был он «качеств отлично хороших, весьма способен, честен, усерден и кроток». Вскоре (не позже 1917 года) последовала и священническая хиротония.
После официального закрытия монастыря в 1928 году иеромонах Пахомий жил в селе Троицком, где содержал пасеку. Когда через два года пасека была конфискована, он принял на себя подвиг духовного окормления православных христиан в условиях гонений. С риском для жизни он проходил по селениям и совершал священническое служение.
В селе Пичуры близ Свято-Троицкого Сканова монастыря располагалось монастырское подворье. Здесь вокруг иеромонаха Пахомия собралась небольшая община. Богослужения совершались в приспособленной под церковь келии церковной старосты Февронии Ивановны Цибиркиной. К общине присоединились священник Ефрем Курдюков и вернувшийся из концлагеря бывший настоятель Сканова монастыря архимандрит Филарет (Игнашкин).
27 июня 1935 года отец Пахомий был арестован. До 21 сентября он содержался в Пензенской тюрьме, проходили по групповому делу «Дело иеромонаха Пахомия (Ионова) и др., Мордовская АССР, 1935 г.».
Иеромонах Пахомий обвинялся в том, что был якобы «враждебно настроен к существующему строю, проживая нелегально в селе Пичуры, создал контрреволюционную группу из церковного и монашеского актива, проводил нелегальные сборища, распространял контрреволюционную литературу — «Протоколы Сионских мудрецов» и проводил «антисоветскую и антиколхозную пропаганду», направленную «на ослабление существующего строя, колхозного строительства».
21 сентября 1935 года особым совещанием при НКВД СССР, по статье 58-10, 58-11 УК РСФСР отец Пахомий был осужден к пяти годам концлагерей. Направлен он был в Бидаикское отделение Карлага НКВД.
20 сентября 1937 года был арестован в лагере, проходил по групповому делу «Дело митрополита Евгения (Зернова) и др., Караганда, 1937 г.».
Из обвинительного заключения:
«Собираясь в общежитиях, кипятилке, сторожке горючего и на огороде заключенные Зернов, Ионов, Выжва, Ащепьев и Крейдич под руководством Зернова проводили контрреволюционную религиозную, монархического толка, пропаганду, служили панихиды по поводу расстрела врагов народа Тухачевского, Уборевича и др., распространяли провокационные слухи о войне и гибели Советской власти».
Решением тройки при УНКВД по Карагандинской области, по ст. 58-10, 58-11 УК РСФСР, иеромонах Пахомий был приговорён к расстрелу.
Расстрелян 20 сентября 1937 года.
28 апреля 1989 года реабилитирован Прокуратурой Пензенской области по 1935 году репрессий.
В 2000 году на Архиерейском соборе Русской Православной Церкви иеромонах Пахомий (Ионов) был прославлен в лике новомученников и исповедников Российских.
29 марта 2003 года реабилитирован прокурором города Караганды по 1937 году репрессий.
Пахомий (Ионов) (1883 — 1937) – иеромонах, құрметті шейіт.
Еске алу күні 20 қыркүйек (7 қыркүйек, О.С.), Қазақстанның жаңа шейіттері мен конфесссорлар соборында және Орыс шіркеуінің жаңа шейіттері мен конфесссорлар соборында.
Дүние жүзінде Петр Матвеевич Ионов 1883 жылы 15 қаңтарда Пенза губерниясының Каменск уезінің Троицкий деревнясында діндар шаруа отбасында дүниеге келген. Ол бала кезінен намазға, жалғыздыққа жақын болды. Ауыл мектебінде курсты бітіргеннен кейін Петр Свято-Троицкий Сканов монастырында оқшауланып 1907 жылы 16 қарашада ол діни мойындаушы болып оқуға түсті.
1912 жылдың 10 шілдесінен бастап монастырь басшысының батасымен екі ай бойы Киев Печерск лаврасында қажылық сапарда болды.
1913 жылы ол Пахомий деген атпен монастырлық ант берді.
Сол жылдың 6 шілдеде иеродиакон шеніне тағайындалып, кеңсе қызметкерінің бағынуына белгіленді. Монастырдағылардың бәрі атап өткендей, ол «өте жақсы қасиеттерге ие, өте қабілетті, адал, еңбекқор және момын» болған. Көп ұзамай (1917 жылдан кешікпей) діни қызметкер дәрежесіне ие болды.
1928 жылы монастырь заңды түрде жабылғаннан кейін иеромонах Пахомий Троицкий ауылында тұрды, онда омартаны ұстады. Екі жылдан кейін омарта тәркіленгенде, ол қудалау жағдайында православиелік христиандарға рухани қамқорлық жасады. Өз өмірін қатерге тігіп, ол ауылдарды аралап, діни қызмет атқарды.
Пичури Свято-Троицкий Сканов монастырының жанында монастырь қонақылық үйі болған. Мұнда иеромонах Пахомий айналасына шағын қауым жиналды.Ғибадат ету шіркеуге бейімделген шіркеу старостасы Феврония Ивановна Цибиркина келийінде жасалды. Қауымдастыққа діни қызметкер Ефрем Курдюков пен концлагерьден оралған Сканова монастырының бұрынғы ректоры архимандрит Филарет (Игнашкин) кірді.
1935 жылы 27 маусымда Пахомий әке қамауға алынды. 21 қыркүйекке дейін ол Пенза түрмесінде, «Иеромонак Пахомий (Ионов) және басқалардың ісі, Мордовия АКСР, 1935 ж.» топтық іс бойынша ұсталды.
Иеромонах Пахомий «Пичура ауылында заңсыз тұрумен қатар қолданыстағы жүйеге дұшпандық танытып,шіркеу және монастырлық белсенділерден контрреволюциялық топ құрды, контрреволюциялық әдебиеттерді таратып, заңсыз жиналыстар өткізді» — «Сиондық ақсақалдар хаттамалары» және «қолданыстағы жүйені, колхоз құрылысын әлсіретуге» бағытталған «кеңестік және колхозға қарсы үгіт-насихат» жүргізді деп айыпталды.
1935 жылы 21 қыркүйекте КСРО НКВД-ның кезектен тыс мәжілісінде РКФСР Қылмыстық кодексінің 58-10, 58-11 баптары бойынша Пахомий әке концлагерьде бес жылға жазасын өтеуге сотталды. Қарлаг НКВД-сының Бидайское бөліміне жіберілді.
1937 жылы 20 қыркүйекте лагерьде тұтқындалып, «Митрополит Евгений (Зернов) және басқалардың ісі, Қарағанды, 1937 ж.» топтық ісіне қатысты.
Айыптау үкімінен:
«Жатақханаларда, қайнаған ыстық бөлмелерде, отын басында және бақшаларда жиналып, тұтқындалғандар Зернов, Ионов, Выжва, Ащепьев және Крейдич Зерновтың басшылығымен контрреволюциялық діни, монархиялық үгіт-насихат жүргізді, ату жазасына қатысты, халық жаулары Тухачевский, Уборевич туралы және т.б. соғыс және Кеңес өкіметінің жойылуы туралы арандатушылық қауесет таратқан».
Қарағанды облысы бойынша НКВД жанындағы үштіктің шешімімен 1-бап. РСФСР Қылмыстық кодексінің 58-10, 58-11 тармақтары бойынша иеромонах Пахомий ату жазасына кесілді.
1937 жылы 20 қыркүйекте атылды.
1989 жылы 28 сәуірде Пенза облысының прокуратурасымен 1935 жылғы қуғын-сүргін үшін ақталды.
2000 жылы Орыс Православие Шіркеуінің Архиерейлік Кеңесінде иеромонах Пахомий (Ионов) Ресейдің жаңа шейіттері мен конфессияшылары арасында аты шықты.
1937 жылғы қуғын-сүргін бойынша 2003 жылы 29 наурызда Қарағанды қаласының прокурорымен ақталды.
