Максимилиан (Марченко) (1871 - 1938) – игумен, преподобномученик.
День памяти 14 октября/23 октября в Соборе новомучеников и исповедников Российских.
Родился 30 сентября 1871 года в селе Поповка Конотопского района Черниговской области в семье священника.
В конце 20-х годов был осужден к 3 годам концлагеря. Срок отбывал в Соловецком лагере особого назначения. Вторично арестован 21 октября 1935 года.
8 января 1936 года постановлением ОСО при НКВД СССР осужден к 3 годам ссылки в Казахстан на том основании, что «являлся участником контрреволюционной группировки, распускал контрреволюционные слухи о войне и гибели советской власти, хранил и распространял книгу контрреволюционного содержания Нилуса».
Ссылку отбывал в поселке Кармакчи Кзыл-Ординской области, был близок с духовенством, подчинявшимся архиепископу Ташкентскому Борису (Шипулину).
Арестован 25 декабря 1937 года Кармакчинским РО НКВД. На допросе, проходившем 25 декабря 1937 года, монах Михаил (Марченко) виновным в проведении контрреволюционной деятельности себя не признал: «…Я никогда, находясь в ссылке, контрреволюционной работы не проводил. Да, действительно в Кармакчах был дом богомоленья, который я посещал систематически, Богу молился, и там было всегда по 4-5 человек, но антисоветской агитации я среди них не проводил».
Монаху Михаилу (Марченко) предъявлено обвинение в том, что, «находясь в ссылке и будучи по-прежнему враждебно настроен против Советской власти, систематически проводил контрреволюционную агитацию, призывал граждан: «Надо объединяться, чтобы сохранить Православную веру».
30 декабря 1937 года заседанием тройки УНКВД по Южно-Казахстанской области монах Михаил (Марченко) осужден по статье 58-10 к 10 годам исправительно – трудового лагеря.
Срок отбывал в исправительно – трудовом лагере поселка Чемолган Алма-Атинской области, где скончался в 1938 году.
Причислен к лику святых новомучеников и исповедников Российских на Юбилейном Архиерейском Соборе Русской Православной Церкви 2000 года для общецерковного почитания.
Максимилиан (Марченко) (1871 — 1938) – игумен, ұлы шейіт.
Еске алу 14 қазан/23 қазан Ресей жаңа шейіттер мен діндарлар кеңесінде.
1871 жылы 30 қыркүйекте Чернигов облысы Конотопский ауданы Поповка ауылында діни қызметкердің отбасында дүниеге келген.
20-жылдардың аяғында концлагерьге 3 жылға сотталды. Соловецкий арнайы мақсаттағы лагерінде мерзімін өтеген. 1935 жылы 21 қазанда екінші рет тұтқынға алынды.
1936 жылы 8 қаңтарда КСРО НКВД жанындағы ОСО-ның қаулысымен «контрреволюциялық топтың мүшесі болды, контрреволюциялық өсек тарады» деген айыппен Қазақстанға 3 жылға жер аударылды. соғыс және Кеңес өкіметінің өлімі туралы Нилустың контрреволюциялық мазмұндағы кітабын сақтап, таратқан».
Ол Қызылорда облысының Қармақшы ауылында айдауда болып, Ташкент архиепископы Бориске (Шипулин) бағынатын дін өкілдеріне жақын болған.
1937 жылы 25 желтоқсанда Қармақшы РО НКВД тұтқындаған. 1937 жылы 25 желтоқсанда болған жауап алу кезінде монах Михаил (Марченко) контрреволюциялық әрекеттерді жасағаны үшін өз кінәсін мойындамады: «… Мен қуғында болған кезде ешқашан контрреволюциялық жұмыс жүргізген емеспін , Қармақшыда бір ғибадат үйі бар еді, мен жүйелі түрде барып, құдайға жалбарынатынмын, сонда ылғи 4-5 адам болатын, бірақ олардың арасында антисоветтік үгіт жүргізген емеспін».
Монах Михаилге (Марченкоға) «қуғын-сүргін кезінде және әлі күнге дейін Кеңес өкіметіне дұшпандық таныта отырып, ол жүйелі түрде контрреволюциялық үгіт жүргізіп, азаматтарды: «Православие дінін сақтау үшін бірігуіміз керек» дегені үшін айыпталды.
1937 жылы 30 желтоқсанда Оңтүстік Қазақстан облысы бойынша УНКВД үштігінің мәжілісінде монах Михаил (Марченко) 58-10 бап бойынша 10 жылға мәжбүрлі еңбекпен түзеу лагерінде жазасын өтеуге кесілді.
Жазасын Алматы облысы Шамалған ауылындағы еңбекпен түзеу лагерінде өтеп, 1938 жылы сол жерде қайтыс болды.
2000 жылы Орыс Православие Шіркеуінің архиерейлік мерейтойлық кеңесінде үкіл шіркеулік құрмет үшін Ресейдің қасиетті жаңа шейіттері мен діндарлары қатарына қосылған.
