Евдокия (Андрианова) (1886 - 1942) – монахиня, преподобномученица.
Память в Соборе новомучеников и исповедников Российских в Первое воскресение, начиная с 7 февраля (25 января по ст. ст.).
Родилась в 1886 году в селе Губино Виноградского района Московской области. В 1932 году была осуждена тройкой ОГПУ по статье 58-10 и приговорена к 3 годам лишения свободы. Срок наказания отбыла. После освобождения работала уборщицей в школе села Губино.
С 1937 года не работала по состоянию здоровья.
27 октября 1937 года вновь арестована и 21 ноября 1937 года осуждена тройкой НКВД по Московской области к 8 годам лишения свободы за то, что «…среди местных колхозников вела контрреволюционную сектантскую деятельность, направленную против мероприятий советской власти».
Поступила в Карлаг с московским этапом 20 декабря 1937 года. Находилась в Акмолинском отделении Карлага. Там же была арестована в 1942 году. Виновной себя не признала.
20 апреля 1942 года постановлением Судебной коллегии по уголовным делам Карагандинского областного суда приговорена к расстрелу.
Прославлена Архиерейским юбилейным Собором Русской Православной Церкви 2000 года.
Евдокия (Андрианова) (1886 — 1942) – монах, шейіт. 7 ақпаннан бастап (25 қаңтардан ескі ст.) бірінші жексенбіде Ресейдің жаңа шейіттері мен конфессорларының Соборындағы естелік. 1886 жылы Мәскеу облысының Виноградский ауданының Губино ауылында дүниеге келген. 1932 жылы ОГПУ Үштігі 58-10-бап бойынша сотталып, 3 жылға бас бостандығынан айырылды. Жаза мерзімі өтелді. Босатылғаннан кейін Губино ауылындағы мектепте тазалаушы болып жұмыс істеді. 1937 жылдан бастап денсаулығына байланысты жұмыс істемеді. 1937 жылы 27 қазанда қайтадан қамауға алынып, 1937 жылы 21 қарашада Мәскеу облысы бойынша НКВД үштігі 8 жылға бас бостандығынан айырылды «…жергілікті колхозшылар арасында Кеңес өкіметінің іс-шараларына қарсы бағытталған революцияға қарсы сектанттық қызмет жүргізді». Ол Карлагқа 1937 жылы 20 желтоқсанда Мәскеу кезеңімен кірді. Қарлагтың Ақмола бөлімшесінде болған. Ол 1942 жылы қамауға алынды. Ол кінәсін мойындаған жоқ. 1942 жылы 20 сәуірде Қарағанды облыстық сотының қылмыстық істер жөніндегі сот алқасының шешімімен ату жазасына кесілді. 2000 жылы Орыс Православие Шіркеуінің Епископтардың мерейтойлық кеңесімен аты шықты. |
