Әулие Иоанн Златоустының 2-ші дұғасы

Құдай Ие Әмірші, Сенің менің жаныма кіруңе мен тұрақсызбын. Бірақ Сен Адамсүйгіш бала тұра, менде өмір сүргің келгендігіңнен, мен батылдықпен келемін.

Сен бұйрық бересің, және Сен Өзің жалғыз жаратқан есікті ашамын, және Сен кіресің қарапайым адамсүйгіштігіңмен, кіріп – менің түнерген санамды жарықтандырасың.

Сенің оны істейтініңе сенемін. Өйткені Сен, Саған көз жасымен келген зинақор әйелден кеткен жоқсың; тәубе еткен салықшыдан да бас тартпадың; Сені Патшаны мойындаған қарақшыны да қумадың; тәубеге келген Сенің қуғыншың Павелді де, онымен болғанымен тастамадың; бірақ Саған тәубе етіп келгендердің бәрін, Сен Өзіңнің көптеген достарыңның арасынан орын бердің, бір Баталанған әрқашан, кәзір де және ғасырдан ғасырға.

Аумин.